Evelyn van Leur, partner bij de Category & Trade Company, bezoekt een supermarkt of levensmiddelenwinkel en kruipt in de huid van de weldenkende shopper. Deze column van Evelyn is eerder verschenen in de Foodpersonality.
Aan de voorzijde van station Eindhoven, aan de kant van de Bijenkorf en Primark, heeft Jumbo zijn eerste Jumbo City geopend. Of nee, zijn tweede, het is maar hoe je het bekijkt: de eerste, in Groningen, heet immers Foodmarkt City by Jumbo. Deze in Eindhoven heeft dus een nieuwe naam. Maar is het een kopie van Groningen of juist helemaal anders? Op naar Eindhoven.
De winkel zit nog net voor de toegangspoortjes zodat je er ook zonder je ov-kaart te scannen iets kunt kopen. Na binnenkomt loop ik links tegen het losse fruit aan, met bananen als blikvanger, rechts staan de koffieapparaten. Jumbo City is een en al vers, zeker visueel. Direct na de koffie en het fruit: een impulskoeler met vers getapte yoghurt met muesli en met sapjes. Dan loop ik af op wat ik dan de La Place-counter noem: broodjes met kruidenkaas, zalm en serranoham, maar ook warme frikandelbroodjes, saucijzenbroodjes (al dan niet halal) en als trekker Brabantse worstenbroodjes. Daarnaast de versgemaakte sushi en pokebowls, die de pizzacounter van de Foodmarkt City by Jumbo in Groningen blijkbaar vervangen. Verse sushi maken: dat vereist de nodige expertise, maar Jumbo heeft daar met Jumbo Foodmarkt vast de nodige ervaring mee opgedaan. Het is duidelijk dat je hier zowel voor ontbijt, lunch en diner als voor tussendoor iets lekkers kunt halen. Tegenover de counter staan lage koe- lingen met broodjes en wraps, en rechts een hoge koeling met salades, groentesnacks en gekoelde maaltijden. In die koeling zie ik ook bakjes zoals quinoa, rauwe spinazie en gekookt ei, de ‘protein pots’ die alle retailers in Engeland nu in het assortiment hebben en die uiteraard al naar hier zijn overgewaaid.
Ik ben er net na de lunch, en dat is te zien. De dames achter de counter zijn druk bezig om de broodjes bij te bakken en aan te vullen en kunnen het ternauwernood bijhouden. Ik begrijp even niet dat ik zelf een broodje kan pakken en gewoon naar de kassa kan lopen om af te rekenen en niet op de dames hoef te wachten. Er ligt ook geen tang bij om iets te pakken. Dus ik sta bij hen een tijdje voor niets te wachten. Maar ja, dat overkomt je als klant ook maar één keer. Daar staan ook de popcorntaps zoals we ook in Groningen gezien hebben. En vlak voor de uitgang staat een magnetron zodat je maaltijden kunt opwarmen.
Zitten kun je hier niet, geen bar of tafels met stoelen, het is kopen en door naar je trein, bus etc. Verder opvallend, deze winkel heeft in tegenstelling tot Groningen vrijwel geen boodschappenas- sortiment voor thuis: geen agf, fruit alleen los, geen vlees, geen vleeswaren en nauwelijks dkw. De enige dkw-artikelen: impulsproducten als chocolade, koeken en snacks. Het is ook maar een kleine winkel en er is een duidelijke keuze gemaakt voor directe consumptie. Dus alle frisdranken zijn uitsluitend verkrijgbaar in kleinverpakking en vrijwel alles gekoeld. Behalve bij de frisdranken en chocolade, zie je hier weinig A-merken. In zuivel wat varianten Protein en Skyr van Arla. En wat broodbeleg met Kleintjes van de Ruijter en een soort Calvé-pin- dakaas. En koeken en chips. De rest is vers, met Jumbo als merk.
Een ander opvallend punt is het prijspeil, dat – zoals je van Jumbo verwacht – lager is dan elders: een worstenbroodje voor € 1,-, een waterflesje kost € 0,75, een banaan € 0,50, een gekoeld blikje Red Bull € 1,75. Dat de consument dat weet, blijkt wel uit de enorme rotatie: 500 worstenbroodjes gaan er per dag doorheen. Althans, de medewerkers vertellen me dat, zij hebben een soort smartphone om hun pols die de rotaties bijhoudt. Terug even naar die prijsconcurrentie: die Red Bull is veel goedkoper dan elders op het station, bij de automaat betaal je € 2,50 en bij de AH To Go… daar ga ik nog naartoe. En dan afrekenen: snel een koffie halen en afrekenen gaat gemakkelijk. Tenminste, als je contactloos kunt betalen, zo reken je je koffie af. Als je meer wilt, moet je ook nog een keer langs een van de andere kassa’s. Je kunt kiezen uit de bemande kassa of de self-check-out. Voor de klanten in Eindhoven niet altijd even gemakkelijk, de medewerkers helpen klanten bij het zelf uitchecken.
Ik loop ook even naar de AH To Go aan de andere kant van het station. Dat is een wat grotere vestiging, met wél wat boodschappenassortiment. Echter, het ‘on the go’-assortiment voor directe consumptie valt veel minder op. De yoghurt en salades staan in grote koelingen tegen de achterwand, je moet best zoeken. De groentesnacks zijn uitverkocht of uit het assortiment. Het broodjes- aanbod is veel kleiner en lijkt eerder voorverpakt aangeleverd te worden. De sushi in de koeling wordt hier niet vers gemaakt, maar kost evenveel als bij de Jumbo. AH To Go reageert wel op de prijzen van Jumbo: de Red Bull is verlaagd naar € 1,75, ik krijg te horen dat die eerst € 2,19 was. AH To Go heeft de losse bananen ook verlaagd van € 1,- naar € 0,50. Maar ik kan hier geen goedkoop watertje of worstenbroodje krijgen. Dat worstenbroodje zal AH ook niet toevoegen, denk ik (te veel een afzender van Jumbo, Brabant en zo, en geen echt gezond tussendoortje). AH zal er denk ik wel een goedkoop watertje bij moeten doen.
Ik denk dat AH To Go er een geduchte concurrent bij heeft op dit station. Als Jumbo deze stadsvariant doorzet op locaties waar de consument ook doorgaans een AH To Go kan vinden, dan zal dat in de komende jaren prijsconcurrentie aanwakkeren binnen dit soort gemaks- en grote- stadsvarianten.
Column uit de Foodpersonality 12-2017, geschreven door Evelyn van Leur, partner bij de Category & Trade Company. Evelyn bezoekt maandelijks een supermarkt of levensmiddelenwinkel en kruipt in de huid van de weldenkende shopper. Reageren? Mail dan naar evelyn@ct-company.nl.
